سلام بر سرور و سر خیل مخموران عالم "حسین"
ضمن احترام به ارزش هایی که عکاس محترم درصدد ثبت آن بوده است:
عکس از نظم و هندسه ای قوی برخوردار است که جز با تسلط بر تکنیک عکاسی نمی توان به آن دست یافت. نوع ترکیب بندی و عناصر تجسمی تصویر از درک تناسبات و نظم فوق العاده خطوط، سطوح و نقاط سخن می گویند. زاویه ی برداشت مناسب و استفاده به جا از کاربردهای عمق میدان و ریتم سبب شده است که المان های شاخص و موثر به خوبی به القای مفهوم کمک کنند.
خطوط نرم حاصل از دست ها با بهره ای که از انرژی ماهوی دست در برابر میله های سخت و ایستا در تیره و روشن خاکستری زمینه می برد؛ در بیان طلب، یاری، ارتباط و خواهش سعی بر انتقال احساسات در قالب ثبتی مستند از یک گردهمایی روایی و آیینی دارد. تعداد خطوط قوی میله ها هنگامی که در قالب کادر افقی قرار می گیرند به هیجان ثبت کمک کرده و خطوط منعطف، قوی و زاویه دار انگشتان در انتشار حداکثری انرژی به درون اتمسفر ثبت موثر و در بیان اتحاد ایدئولوژیک میان افراد بسیار قدرتمند عمل می کنند.
کنتراست بالای عکس، تضاد میان عناصر و زمینه را ایجاد کرده، فضای واقع گرایانه را در تصویر شکسته و با جلوه ی بیشتر معنی و قوی تر نشان دادن احساس، گویاتر القا و برداشت می شود.
تصویر پیش رو در پس زمینه ی آگاهی خود، نگاه مبتنی بر ارزش های دینی مخاطب را بر حالت دست های پر تعداد، چهره ی غمبار کودکان، لباس سیاه عزاداران و نام مقدس "یا ابوالفضل(ع)" در سمت چپ تصویر متمرکز می کند و قنوت سبز اندیشه را بر دستان کرامت حضرتش. تا گره کور عطش را بگشاید و کام تشنگان راه را سیراب فضل اش کند.
اصلی ترین المان تاثیر گذار و نقش آفرین داستان عکس که به آن هویت می بخشد سپیدی نقش " یا ابوالفضل " بر سیاهی لباس عزاداری مراسم آیینی محرم است. المانی که زمان و مکان حضور کودکان/افراد را تعریف می کند و از بافت فرهنگی ویژه ای می گوید که ریشه در بافت باورهای مذهبی دارد؛ نقش مایه ای که بر لوح سپید جان نقش بسته است.
نگاه مولف به دست ها و اشخاص ملهم از دو خاستگاه کودکی و عشق اند. دو سر چشمه تمام نشدنی و لایزال که در روانکاوی منشاء درک صادقانه و صمیمی محیط به حساب می آیند. جز چهره کودکان، صاحب دیگر دستان را نمی بینی، نوع ترکیب بندی و عناصر تجسمی تصویر از فضاسازی درخشان عکس و فیگور نور می گویند و شخصیتی که به دست ها می دهند.
دستی سالخورده با انگشتری در بر میراث دار سنت ها و اعتقادات دینی در سمت چپ تصویر، بخشی از بار معنایی اثر را به دوش می کشد و سنگین تر می نماید (وزن بصری) حلقه ی محکم دستان کوچک کودکان به دور میله ها؛ دستان مرد جوان، با حفظ باور ها و آموزه های دینی در میانه رویداد قاب، و دستی تنها در سمت راست تصویر (غایب از نظر همچون غالب افراد حاضر در تصویر) حضور و همراهی سه نسل را بازنمایی می کنند.
در سطح دو بعدی عکس، اندیشه نیز این توان را دارد تا از سیطره ی زمان و مکان فراتر برود و آموزه های تاریخی و هویت مذهبی سه نسل را به هم گره بزند. جانمایه های ریشه داری که در خاطر بیننده حاضر است و از دریچه آن به واقعه می نگرد.
دست ها نشان از تکثر یک ماهیت واحد در قالب های متعدد دارند. مولفه ای که در رخداد بصری اش، مسیر نگاه معناگرای بیننده را شکل می دهد تا محتوای عکس حول محور شخصیت عباس بن علی و ظهور همه جانبه مردانگی و وفا بچرخد. تاریخ امانت دار " عاشورای حسینی" است و فطرت گنجینه دار آن. سینه، سوزان خورشید محرم در شفق سرخ عاشورا و دل، تشنه ی راز کربلا!
ماه بنی هاشم در شریعه فرات؛ حافظ شریعت الهی حماسه ای آفرید که تاریخ نظیر آن را در برگ های خود ندارد. کودکان تا جایی احساس امن می کردند که علم در کنار علقمه بر خاک نیفتاده و غزل تشنه کامی کربلاییان سروده نشده بود ... بغض کودکان در گلو شکست... همسفر خورشید بال در بال فرشتگان در رکاب امام عشق (ع) به دیدار محبوب شتافت.
ناگفته های بصری اثر را می توان در غم نشسته در نگاه کودکان هم جستجو کرد. نگاهی نا هم سو و رو به پایین. نا همسویی نگاهشان این تصور را منتفی می کند که آن دو به اتفاقی مشترک در خارج کادر چشم دوخته اند. گویی عکس توانسته حصار زمان و مکان را در هم شکسته و تاریخ را درنوردد و غروب قمر بنی هاشم را در بغض و اندوه نشسته در عمق نگاه کودکان به نمایش بگذارد.