تعداد بازدید: 3537
ضمن احترام به ارزش هایی که مولف گرامی در صدد ثبت آن بوده است.
برجسته ترین نقاط قوت:
با اولین نگاه حسی نوستالژیک بر عکس سایه می افکند؛ تعبیری از " خنجر از پشت! "
اما آنچه مسیر نگاه معناگرای مخاطب را شکل می بخشد، معادلاتی است که با مشاهده المان های ثبت در ناخودآگاه مخاطب شکل می گیرد.
1- عکس از تقسیمات متعارف یک سوم ها و نقاط طلایی در انطباق با المانهای شاخص موجود بهره ای نبرده است.
2-موثرترین قسمت تصویر -سایه خنجر- منطبق با مرکز اثر، بهره شایسته ای است که ترکیب از تقسیمات مبتنی بر اعداد فیبو ناچی می برد.
3- المانهایی که چشم را به خود جذب می کنند؛ سایه دو مرد و حضور یک زن و سایه خنجری است از پشت.
4- با بازگشت دوباره چشم به میانه تصویر، نگاه بیننده متوجه فضای ثبت و سایه لباس های نمادین دو پرسوناژ مرد می شود.
5- بافت حاصل از عناصر گرافیکی؛ سیاهی سپاه یزید و خنجر، که زن (چادر) نماد عفت و ناموس - اهل بیت - را مورد تعرض قرار داده است، بار بیانی ثبت را به دوش می کشد.
6- زن از دیر باز نمادی از اعتقاد، دین، سرزمین و هویت قلمداد می شود، و حمله به زن نشان از عمق تعرضات ایدئولوژیک به یک جامعه (در یک رویداد/ واقعه) به حساب می آید.
7- ژانر مستند عکس با نمایی سورئال که احتمال نمی رود، کارگردانی شده باشد در ذهن مخاطب تداعی معنا می کند.
8- سایه سمت راست در جایگاه بالاتر و در حالت ناظر و نماد فرمانده سپاه و سایه فرد پایینی در حالت حمله و در موضع مجری دستور واقعه -کربلا - نقش آفرینی می کنند.(دستور یزید به ابن زیاد، عمر سعد و شمر )
9- با اینکه مسیر نگاه از راست به چپ هست و هیچ عنصری در کادر جهت نگاه را بر نمی گرداند. سمت چپ کادر - نگاه زن در لبه کادر - سنگین نمی نماید و با کنتراست های بین زن و مرد، جسم و سایه و آرامش و حمله نیز از لحاظ وزن بصری به تعادل می رسد.
10- سایه سیاه بی جزئیات یزیدیان به سایه ای تاریک و بی هویت در تاریخ تبدیل شده و زن در کم نظیرترین نقطه تصویر با پشت سر گذاشتن متعرضان -در بیان درایت حضرت زینب (س)- با عبور از مصائب واقعه با بیدار نگه داشتن حافظه تاریخ، جاوید و جلوه گر شده است.
به همان اندازه که عکس کم عمق و تخت می نماید، نگاه مولف ژرف به نظر می رسد.
نکات قابل بهبود:
-
یک سطر محتوا:
ما نیز بازیگران این قابیم
در روزگاری که زبان جایگزین شمشیر شده است...
در کربلای امروز و عاشورای زمان
ما کدام سمت این صحنه ایم؟